Görme Azlığı

Görme Azlığı

Uzak Görme Azlığı

Normal görme işlevi için gözün saydam tabakası, lensi, ağ tabakası ve görme siniriyle beyindeki görme merkezi sağlıklı olmalıdır. Bu yapılardaki işlevsel bozukluk görme azlığıyla sonuçlanmaktadır.

Uzak görme azlığının en sık sebebi miyopi, hipermetropi ve astigmatizmayı kapsayan kırma kusurlarıdır ve sıklıkla gözlükle düzeltilmekle birlikte, kontakt lens ve refraktif cerrahi yöntemleri de uygulanmaktadır. Çocukluk çağındaki nedenleri arasında doğumsal (konjenital) katarakt, konjenital göz kapak düşüklüğü, konjenital glokom, prematüre retinopatisi ve optik sinir (görme siniri) hastalıkları vardır. Gençlerdeki en önemli nedenler göz travmaları, keratokonus ve ailevi geçişli retina hastalıklarıdır. İleri yaşlardaysa katarakt, yaşa bağlı makula dejenerasyonu (sarı nokta hastalığı), diyabetik retinopati ve glokom (halk arasında göz tansiyonu veya karasu hastalığı) sayılabilir.

Yakın Görme Azlığı

Yakın görme azlığının en sık sebebi presbiyopi olarak adlandırılan ve gözün yaşa bağlı uyum gücünün azalmasıdır. 40’lı yaşların ortalarında başlar, sıklıkla 45’li yaşlara doğru şikayete neden olur. Kişi küçük yazıları yakın mesafede (ortalama 30-35 cm) görmekte zorlanır, objeleri veya okuyacağı yazıyı görebilmek için giderek gözden uzaklaştırır ve daha fazla ışığa ihtiyaç duyar. Bu durum sıklıkla yakın gözlüğüyle düzeltilir.  Yüksek hipermetropi uzak ve yakın görme azlığına neden olabilirken, düşük hipermetropi genellikle izole yakın görme azlığına neden olmaktadır. Daha önceden miyop olan kişiler yakını görebilmek ve okuyabilmek için uzak gözlüklerini çıkarma ihtiyacı duyarlar.

Nadir görülmekle birlikle uyum (akomodasyon) işlevinin bozulduğu bazı hastalıklar da yakın görme azlığına neden olabilmektedir. Katarakt, glokom, diyabetik retinopati, yaşa bağlı makula dejenerasyonu ve retinitis pigmentosa da uzak ve yakın görme azlığının sık rastlanan nedenleridir.